EUobserver-it iu dha një akses i avancuar dhe kishte shqyrtuar dokumentet në një përpjekje për të kuptuar më mirë një agjenci të BE-së të akuzuar për bashkëpunim në shkeljen e të drejtave themelore dhe si dhe një agjenci të mbuluar shpesh me fshehtësi.
Frontex nuk i ka bërë ende ato publike në faqen e tij të internetit, megjithëse thotë se janë duke u zhvilluar plane për të publikuar kërkesat e PAD-së si dhe informacione operacionale diku vitin e ardhshëm.
Agjencia gjithashtu në të kaluarën është fajësuar për mënyrën se si i trajton kërkesat e tilla, duke përfshirë edhe nga ombudsmeni Emily O’Reilly, mbikëqyrësi administrativ i BE-së.
Frontex i detyron njerëzit të përdorin një portal aksesi në internet që është tepër kufizues dhe i pajustifikuar, tha ajo në qershor. Agjencia kishte krijuar portalin në fillim të vitit 2020, duke i dhënë fund komunikimit me email midis agjencisë dhe aplikantit.
Vetëm në fillim të kësaj jave, “Human Rights Watch” së bashku me hetuesit digjitalë të Forenzikës Kufitare, lëshuan një raport se si mbikëqyrja ajrore e Frontex në det mundëson abuzimin.
Ata zbuluan se nga më shumë se 32,000 njerëz të përgjuar dhe kthyer nga Roja Bregdetare Libiane në vitin 2021, pothuajse një e treta u lehtësuan nga inteligjenca e mbledhur nga mbikëqyrja ajrore e Frontex (FSA).
Një letër e tillë iu dërgua në maj të 2020 kryetarit të komitetit të lirive civile, ku Leggeri shkruan se të drejtat themelore janë të lidhura fort në operacionet e tyre.
Një tjetër letër citon Leggeri të thotë se prania e saj në kufirin me Hungarinë dhe Serbinë mund të “kontribuojë në mënyrë aktive për të minimizuar çdo rrezik të mundshëm të keqpërdorimit të forcës”.
Ky është një argument që është përsëritur nga Kalnaja dhe vetë oficeri i të drejtave themelore të agjencisë, Jonas Grimheden.
Për më shumë lexoni këtu:
https://euobserver.com/migration/156536?utm_source=euobs&utm_medium=email&fbclid=IwAR2LZGvSqyr6p51ZbJl6xkkmyzUpja4uW_3f5jVR93TlrMgsD1zcPY7KDzY
