Në letër mund të funksionojnë, por në realitet është një emër i paramendueshëm. Disa jetojnë këtu madje një vit e më shumë, por megjithatë, atyre u mohohen shumë të drejta thelbësore. Ata u arratisën nga vendet e tyre të origjinës dhe kur erdhën në Maqedoninë e Veriut për të kërkuar azil, u përballën me sfida të reja, të cilat ua vështirësuan edhe më shumë jetën.
Nuk janë të rrallë shembujt kur një azilkërkues në vend, i cili qëndronte në një qendër pritjeje, donte të punonte gjithashtu. Megjithatë, gjykata civile ka marrë vendim negativ, pasi ai nuk kishte numër identifikimi, e për rrjedhojë nuk kishte llogari bankare.
Ligji lejon pjesëmarrjen në tregun e punës, por jo në sistemin e regjistrimit, i cili nuk u jep këtyre personave një numër personal identifikimi. Kjo pasi vetë ligji në nenin 61 nuk parashikon mundësinë ligjore për të përcaktuar numrin e identitetit të azilkërkuesve, si një nga kushtet që ata të regjistrohen në Agjencinë e Punësimit RMV dhe të kenë akses në tregun e punës.
Fakti është se Maqedonia e Veriut është kryesisht një vend tranzit për refugjatët, për të gjetur një jetë më të mirë në një nga vendet evropiane. Megjithatë, e gjithë kjo nuk do të thotë se njerëzit që kërkojnë azil në vend duhet të neglizhohen dhe të drejtat e tyre themelore duhet të mohohen në kurriz të procedurave të gjata dhe mangësive ligjore. Asociacionet dhe Avokati i Popullit janë unanime se mënyra për të arritur një sistem funksional juridik përfshin në masë të madhe mënyrën se si trajtohen ata që, pa fajin e tyre, mbeten pa të drejta dhe mbrojtje adekuate.
Për më shumë lexoni në linkun e mëposhtëm:
https://www.biznisvesti.mk/dolg-e-patot-do-nov-dom-baraat-azil-no-se-sudiraat-so-sporiot-sistem-vo-zemjava/?fbclid=IwAR31e83SEEpbOMsGxFBFz1nfFgC-ixra7VUkFHe-oe4tp5MxnoEk4AEG2U0
